کسانی که برای انتخابات مجلس شورای اسلامی نام نویسی می کنند به چهار دسته اصلی تقسیم می شوند.
دسته اول ) کاسبان شهرت
بستر تبلیغاتی انتخابات یکی از بهترین فضاها برای کسب شهرت است. شهرتی که پس از انتخابات به شخص کمک می کند که در حوزه کاری و تخصصی خود بیشتر دیده شود و چه بسا باعث رشد و پیشرفتش نیز بشود. برای این دسته از کاندیداها پیروزی یا شکست در انتخابات معنایی ندارد چون هدف از حضور چیز دیگری است!
دسته دوم ) کاسبان ثروت
شاید تصور کنید کاندیدا شدن برای انتخابات مجلس هزینه بر است، این تصور برای این دسته اتفاقا بر عکس است و حضورشان در انتخابات محلی است برای کسب ثروت! یکی از روش های مرسوم برای این دسته از کاندیداها متاسفانه گرفتن بودجه است جهت حضور در انتخابات برای تبلیغ و یا ضد تبلیغ!
برای این دسته از کاندیداها نیز پیروزی یا شکست در انتخابات معنایی ندارد چون هدف از حضور چیز دیگری است!
دسته سوم ) شیفتگان خدمت
دسته سوم را کسانی تشکیل می دهند که مشابه دو دسته اول شکست یا پیروزی در انتخابات برایشان اهمیتی ندارد، اما هدفشان کسب شهرت و ثروت نیست و جایگاه نمایندگی را فرصتی برای خدمت به مردم می دانند. معمولا مدل تبلیغاتی این گروه نیز بیان حقایق است تا وعده های جذاب و فریبنده!
دسته چهارم ) تشنگان قدرت
برخی از کاندیداها برای کسب قدرت بیشتر در انتخابات حضور پیدا می کنن! برای این دسته با آنکه امکان فعالیت موثر در جایگاه فعلی فراهم است اما چون نمایندگی مجلس را به عنوان سکویی برای کسب قدرت بیشتر تصور می کنند تصمیم به حضور در این عرصه می گیرند.
برخلاف سه گروه قبلی، برای تشنگان قدرت، شکست در عرصه انتخابات بسیار دردناک خواهد بود! و برای پیروزی در انتخابات مشابه گلادیاتورها می جنگند و چون هدف این عده الزاما خدمت به مردم نیست استراتژی اصلی حذف رقبا برای افزایش احتمال پیروزی است! دنیای گلادیاتورها دنیایی است عجیب که پر از تضادهاست!
