حکایت است روزی چرچیل سوار تاکسی شده بود و به دفتر رادیو برای مصاحبه می‌رفت. هنگامی که به آن جا رسید به راننده گفت “آقا لطفاً نیم ساعت صبر کنید تا من برگردم.” راننده گفت: “نه آقا ! من می خواهم سریعاً به خانه بروم تا سخنرانی چرچیل را از رادیو گوش دهم”
چرچیل از علاقه‌ی این فرد به خودش خوشحال و ذوق‌زده شد و یک اسکناس ده پوندی به او داد.
راننده با دیدن اسکناس گفت: “گور بابای چرچیل! اگر بخواهید، تا فردا هم این‌جا منتظر می‌مانم !
در جامعه چه تعداد افراد اینگونه سراغ دارید؟!
با نزدیک شدن به انتخابات شاهد فعال شدن عده ای هستیم که حاضرند برای مشتی پول ناچیز تا فردا منتظر چرچیل بمانند!!! عده ای که نه منافع جامعه برایشان اهمیتی دارد و نه دلشان برای آینده شهروندان می سوزد و به انتخابات به عنوان یک پروژه برای کسب درآمد یا پست و مقام نگاه می کنند!
لذا توصیه اکید به کاندیداهای مجلس شورای اسلامی آن است که به جای میدان دادن به این گونه افراد، حلقه اصلی و نزدیک به خود را از دلسوزان و افراد متخصص و با تجربه انتخاب کنند.
شواهد نشان می دهد کفتار صفت ها همیشه در کمین کاندیداها هستند!
